28 lutego 2011 roku odszedł od nas wielki artysta prof. Andrzej Kreutz Majewski. Urna z prochami została złożona w grobie rodzinnym na cmentarzu w Wilanowie. W imieniu przyjaciół i sympatyków pragniemy ogłosić zbiórkę pieniędzy na pomnik na mogile Profesora. Projekt wykonał uczeń i jego przyjaciel, scenograf, Boris Kudlicka. Do czuwania nad zbiórką i przebiegiem prac zaprosiliśmy Dyrektora Opery Narodowej Teatru Wielkiego Waldemara Dąbrowskiego, Dyrektora Muzeum Króla Jana III w Wilanowie Pawła Jaskanisa, Dyrektora Artystycznego Opery Narodowej Mariusza Trelińskiego, Urszulę Zbierzchowska, Olę Pogassi Kudlicka, Borisa Kudlicka. Koszt pomnika według wstępnej wyceny będzie wynosił ok. 20 tys. Zł. Po zakończeniu zbiórki, wykonaniu i zamontowaniu pomnika ogłosimy pełne sprawozdanie z realizacji, natomiast ewentualną nadwyżkę środków przekażemy na Dom Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie, na którego rzecz organizowaliśmy już aukcje charytatywne.
Numer konta w BGŻ SA:
Stowarzyszenie Akademia Wilanowska
Ul. St. Kostki potockiego 10/16
02-958 Warszawa
50 2030 0045 1110 0000 0397 8630
Prosimy o dopisek: Andrzej Kreutz Majewski
Z podziękowaniami
Witold Płusa
Andrzej Kreütz Majewski (1936 – 2011), jeden z najsłynniejszych polskich scenografów teatralnych, malarz, reżyser, pedagog.. Ukończył krakowską Akademię Sztuk Pięknych. Studiował w pracowniach Karola Frycza, Andrzeja Stopki (scenografia) i Adama Marczyńskiego (malarstwo). Dyplom uzyskał w 1959 roku. W tym samym roku debiutował w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie scenografią do „Horsztyńskiego”, sztuki patrona teatru. Bronisław Dąbrowski, reżyser tego spektaklu podkreśla „zadziwiające nowatorstwo, które charakteryzowało to w pełni dojrzałe dzieło scenograficzne” młodego artysty. Andrzej Kreütz Majewski w 1966 roku został naczelnym scenografem warszawskiego Teatru Wielkiego – Opery Narodowej. Jest autorem prawie 300 scenografii do spektakli teatralnych, operowych, baletowych i pantomimicznych w renomowanych teatrach Warszawy, Krakowa, Wrocławia, Londynu, Paryża, Nowego Jorku, Los Angeles, Turynu, Wenecji, Mediolanu, Amsterdamu, Wiednia, Zurychu, Genewy, Hamburga, Kolonii, Bonn, Monachium, Salzburga, Lizbony, Tel Avivu, Ankary, Meksyku, Buenos Aires. Współpracował z Karlem Böhmem, Augustem Everdingiem, Zubinem Mehtą, Hansem Neugebaurem, Carlem Orffem, Giancarlem del Monaco, Sergem Lifarem, Georgem Soltim, Kurtem Pschererą, Lidią Zamkow, Aleksandrem Bardinim, Kazimierzem Dejmkiem, Jackiem Kaspszykiem. We własnej reżyserii zrealizował PASJĘ Krzysztofa Pendereckiego i KRÓLA ROGERA Karola Szymanowskiego. Zdobył wiele prestiżowych nagród i wyróżnień. Miał szczególną zdolność plastycznego kształtowania sceny, od obrazów świata realnego po świat wyśniony, nierealny. Tworzył scenografie pełne szlachetności, barokowej urody, a jego emocjonalne malarstwo zaprasza do metafizycznych wędrówek po świecie ludzkich przeżyć i dziejów kultury.